Marihuana lecznicza, stosowana jest już od dawna. Konopie indyjskie, po raz pierwszy zostały odkryte w starożytnym świecie. Pierwsze dowody zjawiska, jakim jest marihuana w medycynie sięgają pojawienie się konopi w 5000 roku, w dzisiejszej Rumunii. Kolejny dowód na obecność THC w popiele pojawiły się około 400 r. ne, wskazujący na okres medycznego zastosowania popiołu z THC. Około 1000 roku p.n.e. stworzono w Indiach napój: marihuana zmieszana z mlekiem. Bhang, był używany w Indiach jako środek znieczulający i przeciwflegmatyczny. Chiński tekst medyczny (1578 ne) (Bencao Gangmu Materia Medica, Li Shizhen) opisuje użycie konopi do leczenia wymiotów, pasożytniczych zakażeń i krwotoków.
Pionierzy z Jamestown sprowadzili fabrykę marihuany, znaną jako konopie, do Ameryki Północnej w 1611 roku. Przez cały czas włókno konopne było ważnym towarem eksportowym. Wielki brytyjski zielarz Nicholas Culpeper napisał w swojej książce The English Physician, że marihuana lecznicza wyciąga „rozwiązane stany zapalne w głowie… Ułatwia agonię dny moczanowej, węzły w stawach i udręki Ścięgna i biodra”. Preparaty Culpepera miały niewielką aktywność psychoaktywną, ponieważ lokalne konopie indyjskie opracowane na północnych szerokościach geograficznych mają niską zawartość THC.
W XIX i na początku XX wieku w USA marihuana lecznicza była szeroko stosowana jako opatentowany lek i pojawiła się w amerykańskiej farmakopei w 1850 roku. Ustawa o podatku od marihuany weszła w życie w 1937 roku, nakładając federalne ograniczenia na sprzedaż i używanie marihuany. Po tym akcie farmakopea amerykańska zrzuciła konopie medyczne w 1942 r., a kary prawne weszły w życie w 1951 i 1956 r.. Kalifornia, w 1996 roku, stała się pierwszym stanem, który zalegalizował konopie indyjskie pod nadzorem medycznym zgodnie z ustawą o współczuciu. Do tej pory 9 stanów zalegalizowało rekreacyjną marihuanę, a 29 stanów zalegalizowało marihuanę leczniczą z innymi częściami świata.
Marihuana jako lek i nie tylko, znana jest od ponad 12 000 lat. Rośliny konopi dostarczały ludziom pożywienia i cennych włókien oraz służyły jako lekarstwo i środek odurzający. Obecne w marihuanie kannabinoidy, to lecznicze substancje wchodzące w reakcję ze znajdującymi się w organizmie receptorami. Odmiany konopi różnią się od siebie pod względem budowy chemicznej, co przekłada się na różnorodność leczniczych i efektów ich działania.
Ludzie uprawiali konopie wcześniej niż jakiekolwiek inne rośliny. Naukowcy uważają, że rośliny konopi pojawiły się po raz pierwszy około 36 milionów lat temu w Azji Środkowej. Najwcześniejsze zapisy dotyczące stosowania marihuany jako lekarstwa pochodzą ze starożytnych Chin. Gdzie informacje o leczeniu marihuaną były przekazywane ustnie z pokolenia na pokolenie.
Od 1500 do 200 roku p.n.e. marihuana była stosowana jako lekarstwo w basenie Morza Śródziemnego oraz Egipcie, Grecji i w Indiach. W starożytnej Persji marihuanę opisano jako jedną z najważniejszych roślin leczniczych. W medycynie islamskiej marihuana jest jednocześnie chwalona jako skuteczny środek leczniczy i potępiona jako niebezpieczna trucizna.
Do XVII wieku na zachodzie prawie nikt nie pisał o konopiach i leczniczym zastosowaniu marihuany. Angielscy uczeni umieścili marihuanę na liście ziołowych leków na depresje i napisali o jej właściwościach przeciwzapalnych. Angielskie odmiany konopi włóknistych były ubogie w tetrahydrokannabinol (THC) a bogate w kannabidiol (CBD).
Od II wojny światowej aż do wczesnych lat sześćdziesiątych marihuana była traktowana jako narkotyk.
W 1964 roku został odkryty główny psychoaktywny składnik konopi delta 9 – tetrahydrokannabinolu, czyli THC. Ten pozbawiony smaku płyn został odkryty w Jerozolimie przez izraelskiego naukowca.
Większość osób sięgających po konopie medyczne stosuję ją w objawowym leczeniu bólu. Takim jak Ból pleców i pourazowego czy migreny i wielu innych oraz w walce z zaburzeniami snu czy depresji oraz neuropatią i stwardnieniem rozsianym. Skuteczność konopi w wymienionych dolegliwości jest bardzo różna, a liczba dowodów skuteczności medycznej marihuany jest coraz większa.
Słysząc słowo „marihuana” najczęściej myślimy o jej paleniu. Alternatywnym sposobem stosowania marihuany jest waporyzacja medycznej marihuany. Oferując pacjentom podobną prędkość początkowego działania oraz podobną jak i nie większą kontrolę w przyjmowanej dawki. Dziś mamy dostęp do kannabinoidowych środków zawierających kannabidiol i terpeny, które redukują skutki działania THC. Przykładem takiego środka jest Sativex, który należy uznać za pierwszy nowoczesny lek, który jest oparty na konopi i dostępny na receptę. Różne odmiany medycznej marihuany mają unikalną budowę chemiczną oraz różne metody przyjmowania marihuany leczniczej mają wpływ na metababolizowanie jak i czas trwania jej efektów.
Cannabis sativa L to jednoroczna dwupienna roślina zielna, która po raz pierwszy została wyhodowana przez rolnicze społeczności ludzkie w Azji. Z biegiem czasu różne części rośliny, takie jak liść, kwiat i nasiona, były wykorzystywane zarówno do celów rekreacyjnych i terapeutycznych. Główne składniki chemiczne Cannabis sativa są kannabinoidy, kluczowym składnikiem psychoaktywnym jest Δ-9-tetrahydrokannabinol i kannabidiol (CBD) jako aktywny składnik niepsychotyczny. Po przeprowadzeniu obszernego przeglądu literatury stwierdzono, że konopie indyjskie były szeroko badane pod kątem wielu zaburzeń. Całkiem niedawno czysty preparat CBD o nazwie Epidiolex otrzymał zieloną flagę od amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków, jak i Administracji ds. Przeciwdziałania Lekom (Drug Enforcement Administration) na 2 rzadkie typy padaczki. Ustanowiło to kamień milowy w badaniach nad marihuaną leczniczą. Ten przegląd rozważa dowody uzyskane w badaniach składników konopi na Alzheimera, Parkinsona, oraz stwardnienie zanikowe boczne, stwardnienie rozsiane, wymioty, epilepsję, przewlekły ból i raka jako środek cytotoksyczny, jak również terapię paliatywną.
Konopie medyczne, których początki sięgają Azji Środkowej, są jednym z najbardziej tradycyjnych leków psychotropowych dla ludzi. Trudno ustalić, kiedy zaczął być używany przez ludzkość, ponieważ był używany na długo przed pierwszymi pisemnymi dowodami. Zgadzając się z rewelacjami archeologicznymi, była znana w Chinach co najmniej od neolitu, około 4000 lat p.n.e.. Najbardziej znaną formą rośliny konopi jest marihuana i haszysz. Marihuana to meksykański termin, który początkowo przypisywano tanim tytoniom, ale dziś odnosi się do suszonych liści i kwiatów rośliny konopi. Haszysz, arabska nazwa konopi indyjskich, to żywica żywiczna rośliny.
Od setek lat konopie indyjskie były wykorzystywane jako źródło błonnika, żywności, oleju oraz do celów religijnych, rekreacyjnych i terapeutycznych. Zawiera różne mieszaniny substancji strukturalnie czynnych, m.in. kannabinoidy, terpenoidy, flawonoidy i alkaloidy. Główną psychoaktywną substancją chemiczną konopi jest delta-9-tetrahydrokannabinol (THC), powszechnie znany jako THC. Różne inne kannabinoidy obejmują delta-8-THC, kannabinol, kannabidiol (CBD), kannabicyklol, kannabichromen i kannabigerol.
Obecnie marihuana lecznicza jest stosowana w leczeniu objawowym, ale istnieją dowody na to, że może być stosowana w celu spowolnienia postępu chorób neurodegeneracyjnych. Co więcej, konopie medyczne, zwłaszcza CBD, opóźniają proliferację komórek raka piersi, podczas gdy THC opóźnia wzrost glejaka wielopostaciowego. Modele i pilotażowe badanie kliniczne wykazały, że hamuje proliferację komórek nowotworowych i ma dowody na inne nowotwory. Takie jak rak prostaty, płuc i krwi. Inne stany kliniczne, takie jak nudności, jaskra, przewlekły ból, stan zapalny, stwardnienie rozsiane i padaczka, wykazały ulgę lub poprawę po zastosowaniu marihuany medycznej.
Pomimo kontrowersyjnej dyskusji na temat medycznego zastosowania marihuany, marihuana bez recepty może prowadzić do uzależnienia. Jego stosowanie w okresie dojrzewania może wpływać na rozwój umysłowy, a regularne stosowanie może również prowadzić do wysokiego ryzyka lęku i depresji, zwłaszcza u osób z podatnością genetyczną.
Ekstrakty z konopi zawierają kilka aktywnych związków zwanych kannabinoidami. Wśród nich najpopularniejsze to THC, jego prekursor CBD i kannabinol. CBD nie ma zdolności psychoaktywnych, ale ma inne wskazania medyczne, takie jak działanie przeciwdrgawkowe i działanie przeciwnowotworowe. W 1988 roku zastosowanie nasyconego wiązania o wysokim powinowactwie miareczkowanych kannabinoidów w homogenizowanym mózgu doprowadziło do odkrycia receptorów kannabinoidowych. Są one obecnie określane jako receptory CB, które zostały dalej sklasyfikowane jako CB1 i CB2. CB1 zidentyfikowano głównie w ośrodkowym układzie nerwowym, podczas gdy CB2 zidentyfikowano następnie w tkance obwodowej. Ponieważ odkryto, że obfitość CB1 występuje w OUN, wiadomo, że ma ona wpływ na koordynację ruchową i przetwarzanie pamięci krótkotrwałej. Podczas gdy CB2 jest wyrażana głównie w leukocytach i wykorzystywana do rozwoju krwiotwórczego. Odkrycie receptorów kannabinoidowych doprowadziło do poszukiwania przekaźników endogennych. THC i CBD są najobficiej występującymi kannabinoidami, które są obecnie badane naukowo. Opracowanym nowszym syntetycznym THC był Cesamet (nabilon) na nudności i wymioty.
Korzyści, jakie marihuana lecznicza może zaoferować. Ta informacja jest przede wszystkim istotna, ponieważ bardzo niedawno, w lipcu 2018 r., produkt na bazie konopi na padaczkę został zatwierdzony przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (US FDA). Tutaj przedstawiamy zarys historii marihuany leczniczej w tradycyjnym systemie medycyny. Fundamentalnej nauki stojącej za konopiami indyjskimi i ramami endokannabinoidowymi, jej dowodów jako środka terapeutycznego. W chorobie Alzheimera, epilepsji, przewlekłego bólu i badań nad rakiem oraz wraz z ich mechanizmem molekularnym i aspekty prawne.
Ponadto, aby zidentyfikować terapeutyczne działanie konopi, w literaturze w bazach danych, takich jak PubMed i Google Scholar. Następujące hasła wyszukiwania lub słowa kluczowe: „konopie indyjskie”, „kannabinoidy”, „farmakoterapeutyki”, „kannabidiol”, „alzheimer”, „padaczka”, „rak”, „wymioty”, „przewlekły ból” „Stwardnienie zanikowe boczne” i „stwardnienie rozsiane”. We wszystkich wymienionych schorzeniach marihuana medyczna została przedstawiona jako skuteczny lek, który można łączyć z tradycyjnym leczeniem farmakologicznym.
Racjonalne podejście do dawkowania marihuany leczniczej opiera się na dobieraniu najmniejszych skutecznych dawek zapewniających pożądane zmniejszenie objawów lub ich ustąpieniu. „Najmniejsza skuteczna dawka” to mała oraz zmierzona i skontrolowana porcja, dzięki której udaje nam się uzyskać zamierzony efekt. Każdy dobiera dawkę według własnych potrzeb.
Niezależnie od tego czy posiadasz suszone kwiaty czy sprasowany haszysz oraz nalewki i olejki czy wosk oraz kremy, istnieje wiele metod na przechowywanie marihuany leczniczej. Dzięki którym zachowa one swoje właściwości przez długi czas. Konopiom jak i innym naturalnym produktom może zaszkodzić ekspozycja na wysoką temperaturę oraz powietrze i wilgoć czy światło. Dlatego wybierając składowania leków na bazie konopi oraz innych ziół należy wziąć pod uwagę wszystkie wymienione czynniki.
Umów wizytę i wypróbuj nowe możliwości:
Klinika Konopna Fitokan
https://www.fitokan.pl/klinika-przychodnia/umow-wizyte/
(kwalifikacja jest darmowa!)
Zapraszamy również na naszego facebook
tel.: 517 117 647
email: INFO@FITOKAN.PL
